Archives
now browsing by author
Slučaj Janković Radivoja iz sela Alakince, Opština Surdulica
Dana 07.04.1997. godine, u zgradi policije u Surdulici inspektori Ministarstva unutrašnjuih poslova Republike Srbije Odeljenja unutranjih poslova u Surdulici Jovanović Dragoslav i Milan Dimitrijević su Jankoviću, bez rešenja o zadržavanju ograničili slobodu kretanja, i držali ga 5 (pet) sati protiv njegove volje u jednoj kancelariji na spratu policijske zgrade, za koje vreme su ga kontinuirano zlostavljali tukući ga dlanovima ruku, pesnicama i službenom palicom po celom telu.
Primenjeni metodi: Inspektor Jovanović sa otvorenim šakama obadve ruke istovremeno udara Radivoja sa obe strane glave u predelu uva, od kojih udaraca i komprimovanog vazduha koji je tom prilikom stvoren je Radivoju pukla bubna opna u levom uhu i počela da curi krv iz uva. Od udaraca pesnicom u glavu Radivoju je povredjena očna jabučica na levom oku, iz oka mu je tekla krv a ispod oka se javlja ogroman hematom. Prilikom mučenja Radivoja, inspektori Dimitrijević i Jovanović su primenili i metod poznat kao ”Falanga”, ”Falaka” ili ”Bastinado” na način što je Jovanović naredio Radivoju da legne na pod kancelarije, da izuje cipele i skine čarape sa nogu i ostane u tom položaju. Nakon toga inspektor Jovanović se penje i staje nogama na Radivojeve cevanice – podkolenice i službenom palicom ga zverski tuče po golim tabanima nogu, dok ga drugim krajem palice udara u stomak. U trenutku kada Radivoje od bolova počinje da jauče, inspektor Dimitrijević mu jednom rukom zatvara usta a drugom ga steže oko grla da bi prigušio jauke, dok inspektor Jovanović nastavlja da udara Radivoja po tabanima, nanevši mu pri tome povrede na tabanima obe noge u vidu uzdužnih hematoma. Cilj torture je bio da inspektori od Radivoja iznude priznanje da je nelegalno nabavio 840 kg kafe, koju su mu inspektori pre toga oduzeli nezavisno od toga što im je Radivoje pokazao uredne papire o nabavci kafe. U zlostavljanju je učestvovao i zamenik Opštinskog javnog tužioca u Surdulici Zoran Kitanović, koji je, dok su inspektori mučilili Radivoja, u dva navrata ulazio u prostoriju pitajući inspektore: ”Da li je priznao”, misleći na Radivoja.
Janković Radivoje sa povredom oka
Nakon oslobadjanja Radivoja, inspektori su mu zabranili da se javlja lekarima, preteći mu da će u protivnom doći u bolnicu i da će ga ubiti, što je kod Radivoja izazvalo dodatan strah, jer mu je bio poznat slučaj jednog Roma iz Surdulice koga su pripadnici policije iz Surdulice pretukli u bolničkoj sobi bolnice Zdravstvenog centra u Surdulici.
Od batinanja Radivoje je zadobio teške telesne povrede po celom telu, za šta ima lekarsko uverenje sa trajnim štetnim posledicama po njegovo zdravlje u vidu gluvoće, kontinuiranih glavobolja, noćnih mora – strahova, što iziskuje stalnu upotrebu lekova i javljanje lekaru, a njegova supruga koja je bila u trećem mesecu trudnoće, od šoka koji je doživela kada je videla izubijanog Radivoja izgubila je plod, u okolnostima kada joj je i život bio doveden u pitanje, i od tada Radivoje i njegova supruga više ne mogu imati dece, iako su mladi bračni par.
Svedoci Radivojevog boravka i prebijanja u policiji kritičnom prilikom su radnici policije, Djordje Stanković, zatim policajac koga Radivoje zna kao ”Zoran iz Alakinca” koji je Radivoja čuvao u kancelariji u pauzama izmedju zlostavljanja, zatim radnik policije Ivan Stanković, a po Radivojevim rečima veći broj policajaca ga je video prebijenog i povredjenog.
Radivojevi tabani posle torture
Epilog: Načelnik Surduličke policije Dragan Stanković je pismeno obavestio Radivoja da protiv inspektora Dimitrijevića i Jovanovića neće pokretati disciplinski postupak, takodje nije pokrenuo ni krivični postupak protiv inspektora. Zbog prednjeg, protiv inspektora Jovanovića i Dimitrijevića kao neposrednih izvršioca, i zamenika Opštinskog tužioca u Surdulici Zorana Kitanovića, kao podstrekača, krivični postupak je pokrenuo Radivoje kao oštećeni, za krivično delo Iznudjivanje iskaza. Okružno tužilaštvo i Okružni sud u Vranju, odbili su da vode krivični postupak protiv zamenika tužioca u Surdulici, Kitanovića i inspektora Dimitrijevića, koji je u to vreme bio zet tadašnjeg Opštinskog javnog tužioca u Surdulici Desimira Zdravkovića. Optužili su samo inspektora Jovanovića, koga je Okružni sud u Vranju, nakon tri godine od dogadjaja, dana 09.11.2000. osudio na 10 (deset) meseci zatvora efektivno. Na visinu kazne se žalio Okružni tužilac u Vranju, predmet se od januara meseca 2001. godine nalazi u Vrhovnom sudu Srbije, koji je, presudom Kz.br.I.41/01 od dana 25.01.2002. godine, koja je Radivoju uručena dana 05.08.2002. godine, preinačio presudu Okružnog suda u Vranju te je inspektora Jovanovića osudio na kaznu zatvora od godinu i po dana. U medjuvremenu su inspektor Dimitrijević, koji je napredovao u policiji i radi u Saveznoj policiji kao radnik obezbedjenja nekog Jugoslovenskog predstavništva u Grčkoj, i zamenik tužoca Kitanović, kod Opštinskog suda u Vranju, protiv Radivoja pokrenuli krivični postupak zbog krivičnog dela Lažno prijavljivanje, jer ih je navodno lažno prijavio da su učestvovali u njegovom mučenju, pa je Opštinski sud u Vranju u postupku K.br.210/01, koji uopšte nije ličio na zakonom uredjeni postupak već na silovanje zakona od strane sudije, dana 13.05.2002. godine osudio Radivoja, kao žrtvu policijske torture, na tri meseca zatvora efektivno, na koju presudu je Radivojev branilac izjavio žalbu. Plašimo se da će Okružni sud u Vranju, zbog spege policije i pravosudja koja u tom kraju efikasno funkcioniše na štetu gradjana, odbiti žalbu i Radivoja poslati u zatvor. Da bismo tako nešto sprečili obratili smo se molbom Ministru srpske policije g.Mihajloviću, da policija utvrdi ko je i pod kojim okolnostima mučio Radivoja u zgradi policije u Surdulici i ko mu je naneo teške telesne povrede. SRPSKA POLICIJA NI DAN DANAS, PET GODINA NAKON DOGADJAJA, NEĆE DA UTVRDI KO JE MUČIO RADIVOJA U ZGRADI POLICIJE U SURDULICI NA DAN 07.04.1997. SA CILJEM DA BI KRIMINALCE IZ SVOJIH REDOVA ZAŠTITILI, A RADIVOJA KAO ŽRTVU POLICIJSKE TORTURE NEVINOG POSLALI U ZATVOR.
Sa slučajem su upoznati: Centar za torturu Beograd, Komitet pravnika za ljudska prava Beograd, Medjunarodna mreža pomoći IAN.
Pored priložene fotografije, postoje i druge, sa slikama uzdužnih hematoma na tabanima Radivojevih nogu, tragovima gušenja na grlu, koje se fotografije nalaze u spisima predmeta Vrhovnog suda Srbije Kz. I. 41/01, i spisima Okružnog suda u Vranju K.br.45/2000 ali su nama za sada, nedostupne.
O slobodi izražavanja i mišljenja / On the freedom of thought and expression
O SLOBODI IZRAZAVANJA I MISLJENJA
U toku 2013. godine kritikovao sam rad clana gradske vlade u Leskovcu. On me je tuzio sudu.Osnovni sud u Leskovcu nije uvazio moje razloge da imam pravo na kriticko misljenje po clanu 46 Ustava Srbije , po clanu 19 Univerzalne Deklaracije o Ljudskim Pravima UN I Konvencije o ljudskim pravima clan 10.
Proglasen sam krivim za krivicno delo uvrede iz cl.170 st.1 Krivicnog Zakona. Ja sam se zalio Visem sudu ali je sud potvrdio kaznu Osnovnog suda. Platio sam clanu gradske vlade advokatske I sudske troskove u iznosu od oko 900 E.
Podneo sam zalbu Ustavnom sudu Srbije I jos cekam odluku. U medjuvremenu taj clan gradske vlade je podneo tuzbu za naknadu nematerijalne stete a po osnovu osudjujuce presude, u kojoj trazi da platim 150 000 dinara za dusevne bolove zbog povrede casti I ugleda.
Ako su u procesu pristupanja EU otvorena poglavlja 23 I 24 koji se odnose ,izmedju ostalog,I na prava na slobodu misljenja a bez posledica po onog koji iznosi misljenje,da li ova prava vaze za leskovacko pravosudje.
Zakoniti zastupnik Odbora za ljudska prava Leskovac,Dobrosav Nesic
ON THE FREEDOM OF THOUGHT AND EXPRESSION
During 2013, I had criticized the work of the member of the city government in Leskovac. He sued me. Basic Court in Leskovac did not accept my reasons that I have the right to express criticism according to the Article 46 of the Constitution of Serbia, the Article 19 of the Universal Declaration of Human Rights of UN and according to the Convention on Human Rights, the Article 10.
I was declared guilty of the criminal offense of insult described in the Article 170, paragraph 1 of the Criminal Law. I had complained to the Higher Court, but the Court confirmed the sentence of the Basic Court. I paid attorney’s fees and court costs to the member of the city government in the amount of approximately 900e.
I filed a complaint to the Constitutional Court of Serbia and I am still anticipating a decision. In the meantime, the member of the city government has filed a claim for non-pecuniary damage based on the convicting verdict, in which he is asking me to pay 150.000 dinars for mental distress due to the violation of honor and reputation.
If the chapters 23 and 24 have been opened during the process of accession to the EU, that are referring to, inter alia, the right to freedom of opinion without consequences for the one who expresses his opinion, do these rights apply to Leskovac judiciary?
Legal representative of the Committee for Human Rights, Leskovac, Dobrosav Nesic.
Novi sajt Odbora / New Site
Nepoznati hakeri su pre nekoliko meseci potpuno unistili sajt Odbora za ljudska prava.Nista nije moglo da se sacuva ,vec smo morali da radimo potpuno novi sajt.
Naravno to je process koji jos uvek traje,i polako,ali sigurno,radimo na izradi novog sajta.
Odbor ima saznanja ko je unistio i obrisao sajt,ali kako nemamo dokaza nismo u mogucnosti da objavimo ime pocinioca.
Zakoniti zastupnik Odbora,
Dobrosav Nesic
Unknown hackers, a few months ago, have completely destroyed the site of the Committee for Human Rights. Nothing could be saved, so we had to make a brand new site.
This is, of course, a process that is still going on and we are working on a development of a new site slowly but surely.
The Committee has the information on the one who destroyed and wiped off the site, but because of the lack of evidence we are not able to publish the name of the perpetrator.
Legal representative of the Committee,
Dobrosav Nesic
Godišnji izveštaj za 2016. – Annual report
Leskovac 08.03.2016. godine
GODISNJI IZVESTAJ ODBORA ZA LJUDSKA PRAVA U LESKOVCU O STANJU LJUDSKIH PRAVA NA TERITORIJI JABLANICKOG I DELA PCINJSKOG OKRUGA, SA ASPEKTA DEKLARACIJE GENERALNE SKUPSTINE UN O LJUDSKIM PRAVIMA, I RADU ODBORA NA AFIRMACIJI I ZASTITI TIH PRAVA U 2016 GODINI
U toku 2016 godine Odboru za ljudska prava u Leskovcu za pravnu pomoc i pravne savete obratilo se 3376 ljudi.Od toga 3120 korisnika nasih usluga obratilo nam se licno dolaskom u kancelariju Odbora za koji su culi iz medija, od prijatelja ili korisnika nasih usluga,
Sto se tice nacionalne strukture korisnika nasih usluga najvise je pripadnika Srpske nacionalnosti, zatim jedna grupa pripadnika Bugarske nacionalnosti iz Bosilegrada i Surdulice, pripadnici Romske nacionalnosti iz Leskovca, Surdulice, Vranja i Beograda, tri pripadnika Albanske nacionalnosti od kojih dva iz Leskovca i jedan iz Medvedje i jedan Palestinac. Po prvi put su nam se javila za pravnu pomoc 14 migranata iz Iraka, Sirije i Avganistana
U izvestajnom periodu slucajevi 3221 korisnika po nasoj oceni bili su iz oblasti delatnosti Odbora, 123 korisnika nisu bili iz oblasti rada ovog Odbora.
Pravne savete u slucajevima iz oblasti delatnosti Odbora u izvestajnom periodu trazilo je i dobilo 242 korisnika,
Sto se tice strukture prava, gledano sa aspekta Deklaracije Generalne skupstine Ujedinjenih nacija povodom cijeg krsenja ili ugrozavanja su nam se korisnici u izvestajnom periodu obracali za pomoc i zastitu, ta struktura izgleda na sledeci nacin:
-cl.1 Deklaracije, pravo na postovanje ljudskog dostojanstva
-cl.3 Deklaracije, pravo na zivot slobodu i licnu bezbednost,
-cl.5 Deklaracije, zabrana mucenja svirepog ili necovecnog ili ponizavajuceg postupanja ili kaznjavanja ljudi,
-cl.6 Deklaracije, – pravo na pravni subjektivitet
-cl.7 Deklaracije, pravo na jednaku zastitu zakona bez diskriminacije
-cl.8 Deklaracije, pravo na efikasnu sudsku zastitu od dela krsenja osnovnih prava priznatih ustavom i zakonom
-cl.9 Deklaracije, zabrana proizvoljnog hapsenja i pritvaranja
-cl.10 Deklaracije, pravo na pravicno sudjenje pred nezavisnim i nepristrasnim sudom
-cl.12 Deklaracije, zabrana proizvoljnog mesanja u privatni zivot, porodicu stan prepisku i napadima na cast i ugled
-cl.13 Deklaracije, pravo na slobodu kretanja
-cl.17 Deklaracije, pravo na imovinu i zabrane samovoljnog lisenja imovine
-cl.19 Deklaracije, pravo na slobodu misljenja i izrazavanja misljenja
-cl.20 Deklaracije, pravo na slobodu mirnog zbora i udruzivanja
-cl.21 Deklaracije, pravo na ucestvovanje u upravljanju javnim poslovima i pravo svakog da na ravnopravnoj osnovi stupa u javnu sluzbu u svojoj zemlji
-cl.23 Deklaracije, pravo na rad i zadovoljavajuce uslove rada
-cl.24 Deklaracije, pravo na odmor
-cl.25 Deklaracije, pravo na zadovoljavajuci zivotni standard i pravo na stan
-cl.26 Deklaracije, pravo na skolovanje
Najveci broj nasih korisnika je trazio pomoc iz radnih odnosa.To su zaostala primanja otpustenih radnika iz propalih firmi Ili lose privatizovanih a koji nemaju sredstva da angazuju advokate.Takodje veliki broj njih ima neuplaceni radni staz ili nepovezan sa njihovim predhodnim radnim angazovanjem. Naime, to su radnici firmi nad kojima su pokrenuti stečajni postupci još pre 7 godina, I koji još uvek traju. Radnici su vodili parnične postupke pred Osnovnim sudom u Leskovcu, ishodovali pravnosnažne I izvršne presude na ime neisplaćenih minimalnih zarada kao I na ime uplate zakonom propisane doprinose , neisplaćenu otpremninu , regres za godišnji odmor, kao I troškove postupka sve sa zakonskom zateznom kamatom. Tuženici nisu dobrovoljno isplaćivali iznose određene presudama, te su radnici pokretali postupke izvršenja. Nad izvršnim dužnikom, tj. Firmama, otvoreni su stečajni postupci, I postupci izvršenja su prekinuti. Izvršni poverioci tj.radnici su prijavili potraživanja u stečajnom postupku, Privredni sud im je priznao I razvrstao u određeni isplatni red, najčešće treći ili četvrti. Evropski sud za ljudska prava u Strazburu zauzeo je stav da potraživanje radnika utvrđeno pravnosnažnom I izvršnom presudom predstavlja njihovu imovinu. Takodje Sud je zauzeo je stav da se postupci izvršenja I postupak stečaja posmatraju jedinstveno. Od 01.01.2016.godine stupio je na snagu Zakon o zaštiti prava na suđenje u razumnom roku. U skladu sa svim napred navedenim, napisali smo veliki broj Prigovora za ubrzavanje postupka, tužbi za naknadu nematerijalne štete , Ustavnih žalbi zbog povrede Ustavom zagarantovanih prava, kao I predstavke Evropskom sudu za ljudska prava u Strazburu zbog povrede Konvencije za zaštitu ljudskih prava I osnovnih sloboda I predviđenim Protokolima.
Iavilo nam se I desetine korisnika koji ne mogu da naplate svoja potrazivanja od strane pojedinih advokata.Naime drzava je po odluci Medjunarodnog suda iz Strazbura uplatila sredstva po odluci suda na racun advokata, ali neki advokati ta uplacena sredstva ne isplacuju svojim klijentima vec ih drze na svojim racunima I kako,kazu nasi klijenti nemaju nameru ni da im uplate jer to traje vise od godinu dana. Mi smo sa takvim stanjem obevestili Ministarstvo pravde.
Imali smo I nekoliko slucajeva prebijanja mladjih ljudi od strane nepoznatih pocinilaca koji pripadaju LGBT zajednici.Na nas savet oni su se organizovali u jednu odrzivu grupu I kako nemaju gde da se sastaju mi smo im omogucili sastanke u nasim prostorijama gde razgovaraju o svojim problemima.
Nema incidenata sa romskom populacijom koja je u nasem gradu velika ,sem problema sa zaposljavanjem ali to je problem I vecinskog srpskog stanovnistva. Lokalna vlast je uspela da smanji procenat nezaposljenosti ali to jos uvek nije dovoljno.
Vec trecu godinu nemamo prutuzbe na rad lokalnih organa vlasti I imamo samo reci hvale na rad gradonacelnika I njegovog kabineta. Ima sporadicnih zalbi na rad pojedinaca iz gradjevinske inspekcija,ali to smo prosledili Repubickim organima.
Ono sto zabrinjava je pojava migranata na ovoj balkanskoj ruti,gde pojedini prevoznici ilegalno prevoze migrante I kada im naplate prevoz ostavljaju ih duz auto puta Skoplje- Nis
I to u delu Grdelicke klisure I blize Leskovcu.
Zakoniti zastupnik Odbora,
Dobrosav Nesic
***
Leskovac March 08, 2016
AN ANNUAL REPORT OF THE COMMITTEE FOR HUMAN RIGHTS IN LESKOVAC ON THE STATE OF HUMAN RIGHTS ON THE TERRITORY OF JABLANICA DISTRICT AND PART OF PCINJA DISTRICT, FROM THE ASPECT OF UN GENERAL ASSEMBLY DECLARATION ON HUMAN RIGHTS, AND THE COMMITTEE’S WORK ON THE AFFIRMATION AND PROTECTION OF THOSE RIGHTS IN 2016.
In the course of 2016, to the Committee for Human Rights in Leskovac, 3376 people approached for legal assistance and legal advice. Of those, 3120 users of our services contacted us personally in our office of the Committee, for which they heard from the media, or from their friends or from other users of our services.
Regarding the national structure of the users of our services, most members are of Serbian nationality, followed by a group of users of Bulgarian nationality from Bosilegrad and Surdulica, then members of Roma nationality from Leskovac, Surdulica, Vranje and Belgrade, three users of Albanian nationality of which two are from Leskovac and one from Medvedja, and one Palestinian. For the first time, 14 migrants from Iraq, Syria and Afghanistan approached to us for legal aid.
In the reporting period, 3221 cases of users were, based on our assessment, in the Committee’s field of expertise, 123 users were not in the field of this Committee.
In the reporting period, 242 users has sought and received legal advice in cases from the Committee’s field.
As for the structure of the rights, viewed from the point of the Declaration of the United Nations General Assembly, our users have sought help and protection because of its violation or threatening, that structure looks as following:
– Article 1 of the Declaration, the right to human dignity,
– Article 3 of the Declaration, the right to life, liberty and security of person,
– Article 5 of the Declaration, no one shall be subjected to torture or to cruel, inhuman or degrading treatment or punishment,
– Article 6 of the Declaration, the right to recognition everywhere as a person before the law,
– Article 7 of the Declaration, the right to equal protection of the law without any discrimination,
– Article 8 of the Declaration, the right to an effective remedy by the competent national tribunals for acts violating the fundamental rights granted him by the constitution or by law,
– Article 9 of the Declaration, no one shall be subjected to arbitrary arrest, detention or exile,
– Article 10 of the Declaration, everyone is entitled in full equality to a fair and public hearing by an independent and impartial tribunal,
– Article 12 of the Declaration, no one shall be subjected to arbitrary interference with his privacy, family, home or correspondence, nor to attack upon his honor and reputation,
– Article 13 of the Declaration, the right to freedom of movement
– Article 17 of the Declaration, the right to own property and no one shall be arbitrarily deprived of his property,
– Article 19 of the Declaration, the right to freedom of opinion and expression,
– Article 20 of the Declaration, the right to freedom of peaceful assembly and association,
– Article 21 of the Declaration, the right to take part in the government of his country and the right of equal access to public service in his country,
– Article 23 of the Declaration, the right to work and to just and favorable conditions of work,
– Article 24 of the Declaration, the right to rest,
– Article 25 of the Declaration, the right to a standard of adequate living and housing,
– Article 26 of the Declaration, the right to education.
Most of our users asked for help related to work. Those are residual incomes of the laid-off workers of bankrupt companies or poorly privatized and who do not have the means to hire lawyers. Also, many of them have unpaid employment status or are unrelated to their previous employment. Namely, those are the workers of the companies on which bankruptcy proceedings were initiated 7 years ago, and which are still ongoing. Workers have initiated civil proceedings before the Municipal court in Leskovac, they brokered final and enforceable judgment for unpaid minimum wages as well as payments of the statutory contributions, unpaid severance pay, the regress for annual leave, as well as all the costs of the proceeding with the statutory default interest. Defendants have not voluntarily paid the amount determined by the judgment, so the workers had to initiate enforcement proceedings. Bankruptcy proceedings were launched against the judgment debtor, i.e. Companies, so the enforcement proceedings were discontinued. Executive creditors, i.e. workers, have filed claims in the bankruptcy proceeding and the Commercial court had acknowledged and sorted it into a certain payout order, usually the third or fourth. The European Court of Human Rights in Strasbourg assumed an attitude that workers’ claims determined by a final and enforceable judgment constitute their property. Also, the Court assumed an attitude that the enforcement proceedings and bankruptcy proceedings are uniquely observed. From January 01, 2016, the Law on the protection of the right to trial came into effect within a reasonable timeframe. According to all mentioned above, we wrote a large number of Complaints for accelerating proceedings, lawsuits for non-pecuniary damage, the Constitutional complaints for the violation of Constitutionally guaranteed rights, as well as the petitions to European Court of Human Rights in Strasbourg for violation of the Convention for the protection of human rights and fundamental freedoms as amended by Protocols.
Dozens of users came to us who cannot collect their claims from certain lawyers. Namely, the country, according to the decision of the International Court in Strasbourg, paid the funds by court decision to lawyers’ accounts, but some lawyers did not pay to their clients these deposited funds, but kept them on their account and, as our clients say, had no intention to pay because it has lasted for over a year and it is still ongoing. We have informed the Ministry of justice about this situation. We have had several cases where young people, who belong to the LGBT community, have been beaten by unknown perpetrators. On our advice, they organized themselves into a viable group, and because they had no place to meet, we allowed them to have meetings in our rooms where they can talk about their problems.
There were no incidents with Roma population, which is large in our city, except a problem with employment, but that is also a problem for the Serbian population, which is the majority in the city. The local government has managed to reduce the percentage of unemployment but it is still not enough.
For the third year, we have had no complaint about the work of local authorities and we had only words of praise on the work of the Mayor and his cabinet. There are sporadic complaints on the work of individuals from the Department of Building Inspection, but we forwarded them to the Republic authorities.
The thing that worries us is the appearance of migrants on this Balkan route, where certain transporters have been illegally transporting migrants, and after charging them the transport, they leave them along the highway Skopje-Nis near the Grdelica Gorge and Leskovac.
Legal representative of the Committee,
Dobrosav Nesic
Godišnji izveštaj za 2015. – Annual report
Leskovac, mart 2016. godine
GODISNJI IZVESTAJ ODBORA ZA LJUDSKA PRAVA U LESKOVCU O STANJU LJUDSKIH PRAVA NA TERITORIJI GRADA LESKOVCA I JABLANICKOG OKRUGA,SA ASPEKTA DEKLARACIJE GENERALNE SKUPSTINE UN O LJUDSKIM PRAVIMA I RADU ODBORA NA AFIRMACIJI I ZASTITI TIH PRAVA U 2015.GODINI.
U toku 2015.godine Odboru se za pravnu pomoc I pravne savete obratilo 3990 korisnika , dolaskom u nase prostorije, telefonom ili putem elektronske poste.
Nacionalna struktura korisnika je najvecim delom srpske nacionalnosti, albanske, romske I dva arapske nacionalnosti. Pravne savete iz nase delatnosti pruzili smo za 3331 nasih korisnika.
Najveci broj trazioca pravne pomoci, ili njih 2781, su iz clana 23 Deklaracije UN a tice se prava na rad I zadovoljavajuce uslove rada.
Iz clana 5 Deklaracije UN o zabrani mucenja, svirepog ili necovecnog I ponizavajuceg postupanja I kaznjavanja imali smo 31 slucaj,I svi su slucajevi sa teritorije republike Srbije a samo 2 iz naseg okruga.
Iz clana 10 Deklaracije, pravo na pravicno sudjenje u razumnom roku, bilo je 131 slucajeva.
Iz clana 17 Deklaracije, pravo na imovinu I zabrana samovoljnog lisenja imovine, bilo je 58 slucajeva.
Iz clana 7 Deklaracije, pravo na pravicno sudjenje pred nezavisnim I nepristrasnim sudom, bilo je 186 slucajeva.
Iz clana 3 Deklaracije, pravo na zivot,slobodu I licnu bezbednost, bilo je 33 slucaja.
Iz clana 1 Deklaracije, pravo na postovanje ljudskog dostojanstva, bilo je 111 slucaja.
Dali smo preko 3000 pravnih saveta I upustava za postupanja pred sudovima na teritoriji Repubilke Srbije koji ne ulaze u ovu evidenciju, zbog prevelikog broja korisnika a malog broja nasih saradnika.
U okviru izvestajnog perioda I broja korisnika napisali smo 72 tuzbe raznim sudovima, 125 zalbi na razne odluke sudova, 51 Prituzbu po clanu 34 Povelje o ljudskim I manjinskim pravima Republike Srbije, iz clana 48 Ustava RS na nerad I neefikasan rad sudova 31 zalbu, 244 podnesaka raznih vrsta, 55 predloga na ponavljanje prekrsajnih I krivicnih postupaka, 5 zahteva za sprovodjenje istraga I 9 predstavki Medjunarodnom sudu za ljudska prava u Strazburu.
U izvestajnom period nemamo nijednu prituzbu na rad gradskih vlasti I njihovih tela ali ima 23 prituzbe na rad Republickih inspekcijskih organa.
U izvestajnom periodu grad je iz budzetske linije 481 pomogao rad Odbora sa tendencijom pruzanja pomoci I u narednom periodu.
Saradnja Odbora sa rukovodstvom grada je na zadovoljavajucem nivou I postoji visok stepen razumevanja na obostrano zadovoljstvo.
Zakoniti zastupnik Odbora,
Dobrosav Nesic
****
Leskovac,March, 2016-04-30
COMMITTEE FOR HUMAN RIGHTS – LESKOVAC’S ANNUAL REPORT ON THE CONDITION OF HUMAN RIGHTS ON THE TERRITORY OF THE TOWN OF LESKOVAC AND JABLANICA DISTRICT FROM THE ASPECT OF UN GENERAL ASSEMBLY DECLARATION ON HUMAN RIGHTS AND THE WORK OF THE COMMITTEE ON THE AFFIRMATION AND PROTECTION OF THESE RIGHTS IN 2015
3,990 users asked the Committee for human rights for legal help and advice, by coming to our office, over the phone or via email.
The national structure of the users very mainly of Serbian nationality, Albanian, Roma and two Arabs. We gave legal advice from our field of interest to 3,331 user.
The biggest number of those who asked legal help, that is 2,781, were from the article 23 of the UN Declaration, that is the right to work and have satisfying working conditions.
From the article 5, of the UN Declaration on banning torture and other cruel and inhuman and humiliating actions and punishments, we had 31 case and all the cases were from the territory of Serbia and two from our district.
From the article 10 of the UN Declaration, the right to a fair trial within reasonable time, there were 131 case.
From the article 17 of the UN Declaration, the right t property and banning of arbitrary deprivation of property, there were 58 cases.
From the article 7 of the UN Declaration, the right to a fair trial before an impartial and independent court, there were 186 cases.
From the article 3 of the UN Declaration, the right to life, freedom and personal safety, there were 33 cases.
From the article 1 of the UN Declaration, the right to respect for human dignity, there were 111 cases.
We gave over 3,000 legal advice and instructions for acting before courts on the territory of Serbia which are not part of this list, due t a large number of users and a small number of associates.
Within the reporting period and the number of users we wrote 72 lawsuits to different courts, 125 complaints to various court decisions, 51 petition according to the article 34 of the Charter on human rights and minority rights of the Republic of Serbia, from the article 48 of the Republic of Serbia Constitution against the nonworking and inefficiency of courts – 31 complaint, 244 various petitions, 55 propositions for repeating misdemeanor and criminal proceedings, 5 motions for investigations and 9 petitions to the International court on Human Rights in Strasbur.
Within the reproting period we did not receive any complaints against the local authorities apart from the complaints against the Repblic Inspection .
During the reporting period, the town of Leskovac, from the 481 budget line supported the work of the Committee and there is a tendency of further support in the upcoming period.
The cooperation with the leadership of the town is on a satisfactory level and there is a high degree of mutual understanding.
Legal representative od the Committee,
Dobrosav Nesic
20 godina Odbora za ljudska prava / The Twentieth Anniversary of the Committee for Human Rights
Gosti Odbora iz Hong Konga / Guests from Hong Kong
Povodom ovogodišnjeg jubileja, 20. godišnjice osnivanja i rada leskovačkog Odbora za ljudska prava, u poseti Leskovcu i ovoj nevladinoj organizaciji 8 januara boravilo je 45 studenata Svetskog univerziteta iz Hong Konga.
Ova prestižna naučna ustanova, sa kojom leskovački Odbor ima višegodišnju plodnu saradnju, obrazuje kadrove za rad u nevladinom sektoru, u različitim oblastima, od zaštite ljudskih prava, do angažmana na zaštiti čovekove okoline.
Poseta hongkonškog Univerziteta ima svečani karakter, ali su gosti, znajući za uslove rada Odbora i drugih nevladinih organizacija, odnosno najznačajnije probleme građana,poželeli da upoznaju Leskovac i okolinu, odnosno da se detaljnije upoznaju sa društvenim prilikama na jugu Srbije.
U okviru posete, biće razmenjena iskustva, pogotovu na uspostavljanju komunikacije među nevladinim organizacijama, njihovom umrežavanju i preduzimanju zajedničkih akcija koje imaju za cilj postupno rešavanje problema, te poboljšanje odnosa u komunikaciji sa organima lokalne samouprave i države. Svetski univerzitet iz Hong Konga ima u toj oblasti zapažene uspehe i prilazi ovim problemima kroz njihovo uključivanje u naučno – nastavni program.
Do saradnje Odbora i Univerziteta došlo je na insistiranje gostiju, koji su detaljno upoznati sa delatnošću nevladinih organizacija u Srbiji.
Tokom posete studenti iz Hong Konga obiisli su prostorije Odbora I razgovarali sa aktivistima,upoznali grad I njegovu istoriju,I bili primljeni kod zamenika gradonacelnika Leskovca.
Slučaj Habimi i drugi protiv Srbije / Habimi case and other against Serbia number 19072/08
Slučaj Habimi i drugi protiv Srbije br. 19072/08
U novembru 2006.godine došlo je do protesta u jednom broju zatvora širom zemlje zbog neispunjenog zahteva da se usvoji posebni zahtev o amnestiji. U Kazneno-popravnom zavodu Niš su navodno izbili nasilni sukobi izmedju grupa zatvorenika 22.11.2006.godine a sutradan su zatvorenici zatražili da svo zatvorsko osoblje uključujući i stražare napuste spavaonice. Zavodske vlasti su procenile da postoji veoma stvarna pretnja za život i zdravlje zatvorenika koji su odbili da učestvuju u pobuni, pa je Upravnik Kazneno-popravnog zavoda istog dana formirao krizni štab koji je doneo odluku da je neophodna veća intervencija. Tako su 24.11.2006.godine ujutru oko 7:20 časova više od 330 specijalnih policajaca, pripadnika žandarmerije, koji su imali šlemove sa vizirom a kojima su pomagali zatvorski stražari i drugo osoblje službe bezbednosti, ušli u Kazneno-popravni zavod u Nišu, i protesti su stavljeni pod ,,kontrolu“ do 8:45 časova ujutru. Tokom ove intervencije povredjeno je ukupno 79 zatvorenika kojima je pružena lekarska pomoć. Podnosioci predstavke tvrde da su protesti bili mirni i da su se sastojali u tome što su odbijali da uzimaju hranu, i da nikakvih nemira nije bilo, niti oružja. Takodje tvrde da su ih tokom a i posle intervencije policajci i zatvorski stražari fizički zlostavljali , da su ih tukli palicama za bejzbol i gumenim palicama, terali ih da trče izmedju dva reda policajaca i/ili zatvorskih stražara koji su ih udarali dok su prolazili i na kraju da leže na hladnom betonskom podu satima sa lisicama na rukama. Zbog toga su podnosioci predstavke pretrpeli razne povrede, lomovi kostiju, modrice i rane po celom telu, unutrašnja krvarenja i potresi mozga.
Istog dana Odeljenje kriminalističke policije PU Niš u prisustvu istražnog sudije Opštinskog suda u Nišu i Opštinskog javnog tužioca, izvršili su uvidjaj na licu mesta. Punomoćnik oštećenih zatvorenika Dragutin Vidosavljević, advokat Odbora za ljudska prava Leskovac, je do 11.maja 2007.godine podneo krivične prijave protiv neimenovanih policajaca i jednog broja zatvorskih stražara Opštinskom javnom tužilaštvu u Nišu, zbog povreda koje su pretrpeli zatvorenici prilikom intervencije policije, i zatražio da OJT Niš hitno utvrdi potpuni identitet svih policajaca koji su učestvovali u njihovom zlostavljanju, pribavi relevantne lekarske izveštaje koji dokumentuju njihove povrede, da se sasluša jedan broj stalnih zatvorenika koji su bili svedoci njihovog zlostavljanja i podnese krivične prijave protiv odgovornih. OJT je u toku 2007.godine pribavilo od PU Niš podatke o identitetu povredjenih lica, izveštaj o upotrebi sredstava prinude tokom intervencije 24.11.2006.godine i podatke o identitetu zatvorskih stražara koji su navedeni u krivičnim prijavama. PU Niš je na zahtev OJT-a obavila razgovore sa licima koje su imenovali oštećeni zatvorenici, i sa samim oštećenima, da bi decembra 2007.godine Opštinsko javno tužilaštvo odbacilo krivične prijave, sa obrazloženjem da su povrede oštećenima nastale usled tuče izmedju samih zatvorenika , padovima niz stepenice i udaranjem od nameštaj ili zbog otpora zatvorenika policiji koja je pokušavala da povrati red.
Advokat Odbora, punomoćnik oštećenih zatvorenika po odbacivanju krivičnih prijava, podneo je Opštinskom sudu u Nišu zahtev za sprovodjenje pojedinačnih istražnih radnji radi utvrdjivanja identiteta osumnjičenih, policajaca i zatvorskih stražara, čime bi se omogućilo da oštećeni preuzmu krivično gonjenje, tj. radi pokretanja supsidijarnog krivičnog postupka, iz razloga su oštećeni osumnjičene znali samo po imenu ili nadimku, ili ih nisu znali uopšte. Istražni sudija koji je postupao u ovom predmetu, dostavio je mišljenje veću da postupanje po zahtevu punomoćnika oštećenih nije celishodno, ali je veće Opštinskog suda u Nišu donelo u aprilu 2008.godine rešenje kojim je usvojio predlog za preduzimanje odredjenih istražnih radnji i naložio istražnom sudiji da sasluša oštećene. Tokom saslušanja oštećenih, mnogi od njih su se bojali da imenuju policajce koji su učestvovali, mnogi nisu mogli da identifikuju policajce jel su imali vizire, ali su svi potvrdili da su bili zlostavljani. Do januara 2011.godine kada je Republika Srbija podnela odbranu pred Evropskim sudom za ljudska prava u Strazburu, nije bilo nikakvog postupanja pred Opštinskim sudom u Nišu.
Evropski sud za ljudska prava, razmatrajući predstavku Habimi i drugi protiv Srbije, broj 19072/08, utvrdio je povredu člana 3.Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, o zabrani mučenja.
Sud je utvrdio da je istragu isključivo vodila policija koja je bila institucionalno povezana sa pripadnicima žandarmerije, optuženim za zlostavljanje podnosilaca predstavke, a i jedna i druga su deo Ministarstva unutrašnjih poslova. Kako je utvrdjeno od samog OJT-a tokom istrage, nije bilo elemenata krivičnog dela iz čl.338 KZ, od strane zatvorenika, jel oni nikada nisu imali nameru da koriste silu kako bi pobegli iz zatvora, pa se postavlja pitanje kako je došlo do upotrebe tolike sile, i da je ona bila zakonita i srazmerna. Prilikom odbacivanja krivičnih prijava nije razmatrano zašto bi podnosioci predstavke bili tako odlučni da optuže policiju i zatvorske stražare da su ih zlostavljali. Istražni sudija je saslušao samo podnosioce predstavke i pribavio zapisnik o izjavama ostalih. Sudija nikada nije saslušao nikakve svedoke , niti policajce ili zatvorske čuvare, a ni OJT niti istražni sudija nisu pokušali da identifikuju policajce i zatvorske čuvare koji su zlostavljali podnosioce predstavke, iako su neki od njih mogli da se identifikuju. Takodje nije im pružena prilika ni da se suoče sa onima koji su ih zlostavljali . Dalje jedan broj podnosilaca predstavke saslušan je od strane policije i/ili istražnog sudije u prostorijama Kazneno-popravnog zavoda u Nišu, gde je nekoliko oštećenih izjavilo da se plaše da identifikuju one koji su ih zlostavljali dok su neki odlučili da povuku svoje pritužbe. Istražni sudija nije preuzeo ništa da ispita znake zvaničnog zastrašivanja. Advokatu podnosilaca predstavke I Odboru je uskraćen pristup medicinskoj dokumentaciji, zapravo lekari i institucije gde su zatvorenici bili primljeni na lečenje, nisu hteli da izdaju lekarska uverenja o povredama koje su nastale.
Evropski sud za ljudska prava zauzeo je stav da je procesni aspekt člana 3. Konvencije u ovom predmetu povredjen, što znači da Republika Srbija nije sprovela delotvornu istragu povodom ovog slučaja. Sud je zauzeo stav da vlasti moraju da postupaju odmah, da se istraga pokrene odmah ukoliko postoje jasne indikacije da je došlo do zlostavljanja, pri čemu se ne može zahtevati od samih žrtava da samostalno pokreću istragu protiv državnih službenika koji su osumnjičeni za zlostavljanje, već je to dužnost javnog tužioca. Takodje, istraga mora biti temeljna što znači da vlasti moraju uvek ozbiljno pokušati da utvrde šta se dogodilo a ne da svoje odluke baziraju na brzim i pogrešnim zaključcima radi okončanja istrage. Oni koji sprovode istragu treba da budu nezavisni od onih koji su uključeni u sporni dogadjaj.
Sud je obavezao Republiku Srbiju i podnosiocima predstavke dodelio na ime nematerijalne štete po 3500 evra i na ime troškova 5000 evra ukupno. Na listi su 37 lica. Država je isplatila novčana sredstva u predvidjenom roku.
Ovaj slucaj je trajao vise od sest godina I ne bi bio realizovan da nije bilo finansiske pomoci United Nations Fund for Victims of Torture (UNFVT)
U Leskovcu,dana 12.03.2015.godine
U ime Odbora za ljudska prava Leskovac,
Nešić Dobrosav, zakoniti zastupnik
***
Habimi case and other against Serbia number 19072/08
In November 2006, there have been protests in a certain number of prisons throughout the country due to the unfulfilled demands to adopt a special request for amnesty. In Prison in Nis violent clashes allegedly broke out between two groups of prisoners on Nov 22nd 2006 and the next day the prisoners requested that all prison staff, including the guards, leave the sleeping rooms. Institutional authorities estimated that prisoners who refused to take part in the rebellion were in a life threatening situation, so the same day the Administrator of the Correctional Facility formed a group which made the decision that they were in need of greater intervention. So on Nov 24th in the morning at around 7:20 pm, more than 330 policemen, who had a helmet with visor and with the help of prison guards and other personnel of the security service, entered the Institution in Nis and protests were placed under “control” until 8:45 o’clock in the morning. During this intervention, there was a total of 79 prisoners injured who were provided with medical assistance. The applicants claim that the protests were peaceful and that they began because they refused to take food and that there were no riots nor weapons. Also, they claim that they have been physically abused during and after the intervention of police officers and prison guards; that they were beaten with baseball bats and rubber truncheons; forced to run between two lines of police officers and/or prison guards who hit them as they passed, and finally that they were made to lie on the cold concrete floor for hours in handcuffs. Therefore, the applicants had suffered various injuries, broken bones, bruises and wounds all over their body, internal bleeding and concussions.
The same day, the Department of Criminal Police in Nis in the presence of the investigating judge of the Municipal Court in Nis and the Municipal Public Prosecutor, conducted a visit of the site. The authorized representative of prisoners Dragutin Vidosavljević, lawyer of the Committee for Human Rights Leskovac until May 11th 2007, filed a criminal complaint against unidentified police officers and a number of prison officers, in Municipal Public Prosecutor’s Office in Nis, due to injuries suffered by prisoners in the police, and requested that OJT Nis urgently establishes a complete identity of all police officers who participated in their abuse, obtain relevant medical reports that document their injuries, interrogate some of regular prisoners who witnessed their abuse and bring criminal charges against those who are responsible. During 2007 OJT has obtained from PU Nis information about the identity of the injured person, a report on the use of force during the intervention on Nov 24th 2006 and the information about the identity of prison guards that are listed in the criminal charges. At the request of OJT PU Nis has conducted interviews with the persons named by the injured prisoners, together with the injured. This was in vain since in December 2007, the Municipal Public Prosecutor’s Office dismissed the criminal complaint on the grounds that the injuries were made during the fights between prisoners themselves, because of falls down the stairs, kicking of furniture or resistance of prisoners to the police who were trying to restore order.
The lawyer of the Committee, the representative of the prisoners after the rejection of criminal charges, filed in Municipal Court in Nis requirements for conducting individual investigative activities to determine the identity of the suspects, police officers and prison guards, as this would allow the injured to assume the prosecution, i.e. in order to initiate subsidiary criminal proceedings for the reason that the injured knew the suspects only by name or nickname, or they did not know them at all. The investigating judge who has acted in this case, was of the opinion that the action of the representative of the injured was not appropriate, but the council of the Nis Municipal Court issued in April 2008 the decision by which it adopted a proposal for undertaking certain investigative actions and ordered the investigating judge to interrogate the injured. During the interrogation of the plaintiffs, many were afraid to identify the officers who participated, many could not identify the officers because they had worn visors, but they all confirmed that they were abused. By January 2011 when the Republic of Serbia filed a defense before the European Court of Human Rights in Strasbourg, there were no actions before the Municipal Court in Nis.
Considering the Habimi application and others against Serbia, No. 19072/08, European Court of Human Rights found a violation of Article 3. of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, about the prohibition of torture.
The Court claimed that the investigation was conducted solely by the police, which was institutionally linked with members of the gendarmerie, accused of abuse of the applicants, and that both were a part of the Ministry of Internal Affairs. As it was discovered by the OJT during the investigation, there were elements of the violation of the rule 338 by the prisoners, as they never had the intention to use force in order to escape from prison, so the question is how they used so much force, and how can it be lawful and proportionate. With the rejection of criminal charges it was not considered why the applicants were so determined to prosecute the police and prison guards who abused them. The investigating judge examined only applicants and obtained the record of the statements of others. The judge never heard any witnesses or police officers or prison guards, and even OJT or the investigating judge did not attempt to identify police officers and prison guards who abused applicants, although some of them could be identified. They were not even given any opportunity to confront those who abused them. Furthermore, a number of applicants interviewed by the police and/or the investigating judge at the premises of the Correctional Facility in Nis whereby several victims said they were afraid to identify those who abused them while some decided to withdraw their complaints. The investigating judge did not do anything to examine the signs of official intimidation. Access to medical records was denied to the representative of the injured and to the committee, in fact the doctors and institutions where the prisoners were admitted for treatment, refused to issue medical certificates of injuries that have occurred.
European Court of Human Rights claimed that the procedural aspect of Article 3 of the Convention in this case was violated, which means that the Republic of Serbia did not conduct an effective investigation about this case. The Court decided that the government must act immediately to initiate an investigation urgently if there are clear indications that the abuse occurred, whereby it cannot be required by the victims themselves to self-initiate an investigation against civil servants suspected of abuse since it is the duty of the public prosecutor. Also, the investigation must be thorough, which means that the authorities must always make a serious attempt to determine what happened and not to base their decisions on fast and wrong conclusions in order to complete the investigation. Those conducting the investigation should be independent of those involved in the event itself.
The court obliged the Republic of Serbia and the applicants were given 3500€ for the non-material damage and 5,000 euros in total for the expenses. The list includes 37 persons. The state paid the money within the prescribed period.
This case lasted more than six years and I would not have been realised withouth the financial aid of the United Nations Fund for Victims of Torture (UNFVT).
In Leskovac, on 12.03.2015
On behalf of the Committee for Human Rights Leskovac,
Dobrosav Nesic, legal representative
Godišnji izveštaj za 2014. – Annual report
GODISNJI IZVESTAJ ODBORA ZA LJUDSKA PRAVA U LESKOVCU O STANJU LJUDSKIH PRAVA NA TERITORIJI JABLANICKOG OKRUGA SA ASPEKTA DEKLARACIJE GENERALNE SKUPSTINE UN O LJUDSKIM PRAVIMA I RADU ODBORA NA AFIRMACIJI I ZASTITI TIH PRAVA U 2014 GODINI.
Tokom 2014.godine Odboru za ljudska prava u Leskovcu za pravnu pomoc I pravne savete obratila su se 3811 korisnika,od tog broja oko 3000 korisnika nasih usluga obratilo nam se licno,dolaskom u kancelariju Odbora dok se preostali broj korisnika javio telefonom,mejlom ili pismom.
Nacinalna struktura korisnika je najvecim delom srpske nacionalnosti,zatim romske,albanske I cetiri arapske nacionalnosti.
Pravne savete iz delatnosti Odbora pruzili smo za 2986 nasih korisnika.
Sa aspekta Deklaracije Generalne Skupstine Ujedinjenih Nacija korisnici koji su nam se obracali za pomoc je sledeca:
Cl.3 Deklaracije,pravo na na zivot ,slobodu I licnu bezbednost-183 slucajeva
Cl.1 Deklaracije pravo na postovanje ljudskog dostojanstva-105 slucajeva
Cl.5 Deklaracije,zabrana mucenja,svirepog ili necovecnog ili ponizavajuceg postupanja ili kaznjavanja ljudi- 29 slucajeva
Cl.6 Deklaracije,pravo na pravni subjektivitet-355 slucajeva
Cl.7 Deklaracije,pravo na jednaku zastitu zakona bez diskriminacije-122 slucajeva
Cl. 8 Deklaracije, pravo na efikasnu sudsku zastitu od dela krsenja osnovnih prava priznatih Ustavom I zakonom-359 slucajeva
CL.9 Deklaracije,zabrana proizvoljnog hapsenja I pritvaranja-12 slucajeva
Cl.10 Deklaracije, pravo na pravicno sudjenje pred nezavisnim I nepristrasnim sudom-330 slucajeva
Cl.12 Deklaracije, zabrana proizvoljnog mesanja u privatni zivot, porodicu, stan, prepisku I napadima na cast I ugled-71 slucajeva
Cl.13 Deklaracije, pravo na slobodu kretanja – 29 slucajeva
Cl.17 Deklaracije, pravo na imovinu I zabrana samovoljnog lisenja imovine- 105 slucajeva
-
Deklaracije, pravo na slobodu misljenja I izrazavanje misljenja-14 slucajeva
-
Deklaracije, pravo na slobodu mirnog izbora I udruzivanja-5 slucajeva
-
Deklaracije, pravo na ucestvovanje u upravljanju u javnim poslovima I pravo svakoga da na ravnopravnoj osnovi stupa u javnu sluzbu u svojoj zemlji- 13 slucajeva
Cl.23 Deklaracije, pravo na rad I zadovoljavajuce uslove rada-1593 slucajeva
Cl.24 Deklaracije, pravo na odmor – 18 slucajeva
Cl.25 Deklaracije, pravo na zadovoljavajuci zivotni standard I pravo na stan- 463 slucajeva
Cl.26 Deklaracije, pravo na skolovanje- 5 slucajeva.
U izvestajnom periodu za potrebe korisnika nasih usluga napisali smo 133 tuzbe, 81 zalbu, 205 krivicne prijave, 156 Prituzbe po cl.34 Povelje o ljudskim I manjinskim pravima Republike Srbije I cl.48 Ustava Republike Srbije, na nerad I neefikasan rad sudova, 350 zahteva inspekciji rada, 155 podnesaka razne vrste, 61 predlog za ponavljanje prekrsajnih I krivicnih postupaka, 3 zahteva za sprovodjenje istrage, 16 predstavke Medjunarodnom sudu za ljudska prava u Strazburu.
U izvestajnom periodu nam se javio najveci broj korisnika za pomoc zbog dugog trajanja postupka I neizvrsenih presuda iz lose privatizovanih firmi, kojima nisu isplacene plate I porezi I doprinosi po pravnosnaznim I izvrsnim presudama.
Takodje veliki broj korisnika se zalio na neefikasnu sudsku zastitu zbog krsenja prava na pravicno sudjenje pred nepristrasnim I nezavisnim sudom.
Imajuci u vidu da jug Srbije I grad Leskovac spada u kategoriju najsiromasnijih mesta u Srbiji, gde po najnovijim statistikama ima preko 40.000 nezaposljenih , sto je nasledjeno stanje, u gradu zivi 10 000 – 12 000 roma od kojih nemamo prituzbe na diskriminaciju vec na siromastvo, nezaposljenost I lose uslove zivljenja.
U izvestajnom periodu nemamo prituzbe na rad gradskih vlasti osim prituzbe na rad gradske uprave za inspekcijske poslove.
Takodje u toku 2014.godine grad je iz budzetske linije 481 finansijski pomagao udruzenja I druge vrste organizacija sto se nastavlja I u 2015.godini.
Saradnja Odbora za ljudska prava sa gradskim vlastima je na zadovoljavajucem nivou, takodje sa policijom I drugim javnim institucijama.
Zakoniti zastupnik Odbora
| ANNUAL REPORT OF THE COMMITTEE FOR HUMAN RIGHTS IN LESKOVAC ABOUT THE CURRENT STATE OF HUMAN RIGHTS ON THE TERRITORY OF JABLANICA AND PCINJA DISTRICT IN RELATION TO THE DECLARATION OF THE UN GENERAL ASSEMBLY OF HUMAN RIGHTS AND THE WORK OF THE COMMITTEE DIRECTED TOWARDS THE AFFIRMATION AND PROTECTION |
During the reporting year, 3,811 users asked the Committee for Human Rights Leskovac for legal help and advice. Majority, 3, 800 users of our services came to our office personally while the remaining users contacted us by phone, e-mail or letter.
Most of the users are Serbian nationality, but there were a few Roma, Albanian and 4 Arab nationalities.
We provided legal advise from the Committee’s field to 2,986 users.
From the aspect of UN Declaration we were asked for help in the following:
Article 13, the right to life, freedom and personal safety – 183 cases
Article 1, the right to respect of human dignity – 105 cases
Article 5, ban on torture, cruel or inhuman or humiliating actions or punishment of people – 29 cases
Article 6, the right to legal subjectivity – 355 cases
Article 7, the right to equal law protection without discrimination – 122 cases
Article 8, the right to efficient court protection from the violation of human rights as recognized by the Constitution and law, 359 cases
Article 9, ban on arbitrarily arrest and confinement – 12 cases
Article 10, the right to objective trial before an independent and impartial court – 330 cases
Article 12, ban on arbitrarily interference into personal life, family, apartment, correspondence and attack on honour and respect – 71 case
Article 13, the right to freedom of movement – 29 cases
Article 17, the right to property and ban on arbitrarily deprivation of property – 105 cases
Article 19, the right to freedom of opinion and expressing opinion – 14 cases
Article 20, the right to peaceful assembly and association – 5 cases
Article 21, The right to participate and take part in public service and the right of an individual to equally access public service in their country – 13 cases
Article 23. the right to work and have satisfying working conditions – 1,593 cases
Article 24, the right to have a rest and holiday – 18 cases
Article 25, the right to satisfying standard of living and the right to housing – 463 cases
Article 26, the right to education – 5 cases
Within the reporting period, for the needs of our users, we wrote 133 complaints, 81 appeals, 205 criminal charges, 156 complaints according to article 34 of the Charter on human and minority rights of the Republic of Serbia and article 48 of the Constitution of the Republic of Serbia for non-functioning and inefficient working of courts, 350 requests to Working inspection, 155 petition of various kinds, 61 suggestions for repetition of misdemeanor and criminal proceedings, 3 requests for conducting an investigation and 16 petitions to the International court for human rights in Strasbour.
We received a number of complaints by numerous users, from badly privatised companies, about the length of proceedings and non-execution of verdicts. The complaints were about not getting pays, taxes and contributions although the verdicts became in effect and enforceable.
Also a vast number of users complained about inefficient court protection because of the violation of the right to a fair trial before an impartial and independent court.
Having in mind the fact that the south of Serbia and the town of Leskovac falls into the category of poorest places in Serbia, with, according to the latest statistics, over 40,000 unemployed, which is an inherited situation, there are about 10, 000 to 12,000 Roma from whom we did not get complaints about discrimination but against poverty, unemployment and bad living conditions.
During the reporting period we did not get complaints about the work of the town’s authorities expect on the work of the town’s department for inspections.
Also, during 2014, the town, from the budget line 481 financially supported association and other organizations which continues in 2015.
The cooperation of the Committee for Human Rights Leskovac with the town authorities is on a satisfactory level as is with the police and other public institutions.
Legal representative of the Committee