Slučaj Jović Saše, 24 godine star, iz sela Polom kod Vladičinog Hana

Jović Saša, je mlado i hendikepirano lice, 60% je gluv na oba uva, boluje od bolesti nazvane ”kokošje slepilo” – u sumrak i noću uopšte ne vidi, 1997. godine mu je majka umrla, a nakon toga ga je napustio i otac, tako da živi sa bratom i bratovom suprugom koji o njemu i brinu, a deo novca zaradjuje za život fizičkim radom u poljoprivredi – okopava vinograde i njive.
Dana 04.04.2000. godine oko 14.00 sati policajci Odeljenja unutrašnjih poslova u Surdulici, Borisov Dejan i Marković Miljan, doveli su Sašu u zgradu policije u Surdulici pod optužbom da je iz kuće jedne porodice koja se takodje preziva Jović i sa čijim je sinom dobar drug. Policajaci su insistirali da Saša prizna da je ukrao to zlato, a Marković je Saši naredio da ispruži ruke sa otvorenim dlanovima naviše, pa je počeo službenom palicom da Sašu udara po dlanovima, nadlakticama ruku i butinama na nogama, udarivši ga tridesetak puta, tako da je Saša od bolova počeo da plače i moli Markovića da ga ne tuče jer nije ukrao zlato te nema šta da prizna. Nakon toga je treći policajac koji se zatekao u kancelariji za koga Saša zna da je iz sela Romanovce, počeo da viče na Sašu da prizna kradju preteći mu batinama. Da bi ga zatim i taj policajac na isti način tukao kao i policajac Marković, s tim što ga je policajac iz Romanovca udario palicom oko 50 puta. Nakon toga i policajac Borisov Dejan je na isti način 5-6 puta službenom palicom udarao Sašu da bi mu iznudio priznanje da je izvršio kradju. Nakon toga je u policiju doveden sin iz porodice Jović kojoj je ukradeno zlato koji je policajcima rekao da nikada nije tvrdio da je Saša ukrao zlato iz njihove kuće, već da je Saša samo jedna od osoba koja je tog dana dolazila u njihovu kuću, nakon čega su policajci oko 18.00 sati dozvolili da napusti stanicu policije. Jović Saša ima lekarsko uverenje da je prilikom batinanja u zgradi policije u Surdulici zadobio Lake telesne povrede. Kako nam je Saša rekao dlanovi ruku i nadlaktice su mu nakon batinanja bili natečeni, a u rukama i danas oseća slabost.

Jović Saša, žrtva torture

Motiv policijske torture nad Sašom je bio da se od Saše silom izvuče priznanje da je počinio kradju koju nije učinio.
Odbor za ljudska prava u Leskovcu i JUKOM zastupaju Jović Sašu, pred Opštinskim tužilaštvom u Surdulici kome smo podneli krivičnu prijavu Kt.br.224/01 protiv policajaca iz Surdulice koji su ga zlostavljali zbog krivičnog dela Iznudjivanje iskaza, i pred Opštinskim sudom u Surdulici u krivičnom predmetu K.br.231/00 protiv navedenih policajaca zbog krivičnih dela Laka telesna povreda i Zlostava u službi. Po predmetima se ne postupa efikasno i slučajevi još uvek nisu okončani.